Ақпанның сенбілік таңы қазақ еліне тағы бір қаралы хабарды жеткізді. “Елім»- деп еңіреген, қаламының қарымымен, бойындағы дарынымен, халқына тұлға болған абыздарымыздың қатары, алыптарымыздың қатары бүгін тағы бір тұлғаға азайды!
Беу, дүние- ай! Таяуда ғана “Мұхтарына, Мағауинге» егіле естелік жазған классик жазушы, драматург, ҚР Еңбек Ері, Қ Р Мемлекеттік сыйлығының лауреаты , «Тіршілікті» жазып , тірлікке үндеген, «Бөртесімен» өшпес белгі қалдырып, «Тыныштық күзетшісімен» елінің мұрасын күзеткен, қайран Дулат аға Исабеков 80 сеңгірінен асқанда Раббысына қайтыпты! «Егілген елінің, қара ормандай оқырманының мәңгілік жүрегіндегі» Дулат Исабековтің киелі Түркістан жерінде болған сапарлары, азулы сөз, айбарлы ақылдары еске түсіп, қабырғамыз қайысып отыр!
Ардақтысынан айрылып, күңіренген бүкіл қазақ елімен бірге қайғырып көңіл айтамыз!
